Relacja z CampNaNoWriMo ’17 #1

W tym miesiącu wybrałam sobie niewielki cel, bo zaledwie 6 tysięcy słów. Zależało mi jednak na napisaniu średniej długości opowiadania, które zmieściłoby się w limicie jakiegoś konkursu/czasopisma.

I cel osiągnęłam już 13 lipca! Bardzo mnie to cieszy, jak zawsze zresztą, gdy udaje mi się w szybkim tempie skończyć tekst (nie wspominając o skończeniu w ogóle). W sumie mam 6582 słowa, 42633 znaków. Pewnie byłoby dobrze, jakby udało mi się zmieścić poniżej 40 tysięcy, ale z jakiegoś powodu zawsze troszeczkę tę liczbę przekraczam. Cóż, i tak jest dobrze.

Co dalej z Campem? Cóż, teoretycznie mogłabym zwiększyć cel i zabrać się za kolejne opowiadania, tyle że następny projekt na mojej liście (tak, zrobiłam sobie listę opowiadań do napisania/poprawienia/dokończenia!) jest też głównie do poprawek, a nie nabijania słów. I kolejny w sumie też… więc myślę, że na razie będę się cieszyć zwycięstwem i resztę lipca spędzę raczej z drutami w ręce niż klawiaturą.

Co dalej z samym tekstem? Na razie jest w bardzo ważnej twórczej fazie, czyli w trakcie „zapominania”. Leży sobie wydrukowany na biurku i czeka, aż go zapomnę i będę gotowa spojrzeć na niego świeżym okiem. Może coś jeszcze skreślić, coś poprawić, wyłapać literówki. Nie wiem, ile to może potrwać, ale mam nadzieję, że nie za długo, bo wczoraj spędziłam trzy godziny na oglądaniu głupot na YouTubie. Ale też przeczytałam cztery cudze opowiadania i skomentowałam! Wciąż mam trzy następne otwarte w zakładkach, więc nie lenię się zupełnie. Nie zmienia to faktu, że jak nie piszę, to robię się dziwna. I w momencie, gdy to piszę, jest 20:18, czyli tyle zajęło mi od rana odklejenie się od YT. Detoks po zakończeniu pisania jest naprawdę dziwny.

W każdym razie cieszę się, że udało mi się coś doprowadzić do końca – ostatnie czytanie to już dla mnie formalność, nie ma szans, żeby wkrótce ten tekst nie wyruszył podbijać świata! Gdy się uda, dam znać. 🙂 A na razie przypominam o moim opowiadaniu w darmowym e-booku X. Antologia opowiadań fantastycznych!