Opowiadania, e-booki, przegląd wydawniczo-kulturalny. Blog Agnieszki Żak
Zbiór reportaży Z nienawiści do kobiet wyszedł w zeszłym roku w okolicach 8 marca. Kiedy więc najlepiej go przeczytać, jeśli nie znów przy okazji Dnia Kobiet?
Czytaj dalej „Sprawozdanie z lektury: Z nienawiści do kobiet, Justyna Kopińska”
Reprywatyzując Polskę to całościowy przewodnik po bałaganie, jaki wywołała reprywatyzacja.
Czym w zasadzie jest gentryfikacja? To coraz popularniejsze w ostatnim czasie słówko trudno skrótowo wyjaśnić. Zaczyna się od zaniedbanej, niezbyt bezpiecznej dzielnicy. Mieszkają tu głównie robotnicy z podstawowym wykształceniem, bezrobotni, czasem imigranci. Część budynków stoi opuszczona, część to lokale socjalne, wszystko jest zaniedbane.
Ksiądz też człowiek, ale jego kapłaństwo, przynależność do Boga i konsekrowanie (czyli wyłączenie ze świeckości) jest sprawą nie z tego świata.
Postanowiłam przeczytać „Celibat” niejako do kompletu do „Zakonnice odchodzą po cichu” Marty Abramowicz, co by spojrzeć na tę samą tematykę z innej perspektywy, z męskiej strony.
Książka mówi oczywiście o księżach, którzy zachowali się niewłaściwie względem zajmowanego stanowiska, złożonych przysięg czy ludzi, którzy im ufają. Mimo to nie jest to pozycja kontrowersyjna czy oburzająca. Nie powiedziałabym, by była choćby zaskakująca albo odkrywcza, bo każdy rozsądny człowiek sam potrafi dojść do prostej prawdy – że ksiądz też jest tylko człowiekiem.
Czytaj dalej „Sprawozdanie z lektury: Celibat. Opowieści o miłości i pożądaniu, Marcin Wójcik”
Jeżeli w Nowym Yorku się udało… to, jak mówi poeta, uda się wszędzie.
Wprowadzając się do nowego mieszkania, gdzie z okien sypialni widziałam drzewa, z satysfakcją myślałam, że nie na pewno mi ich nie wytną, bo ze względów technicznych nie da się na ich miejsce postawić kolejnego bloku. Świadomość tego faktu była szczególnie miła biorąc pod uwagę, iż na warszawskim Powiślu, gdzie do tej pory mieszkałam, zabudowano każdy milimetr wolnej przestrzeni. Do tej pory za każdym razem, gdy tam bywam, podziwiam te wykraczające poza granice zdrowego rozsądku i zasad estetyki budowlane potworki.
Oczywiście mój optymizm był przedwczesny i z drzewami przyszło mi się parę miesięcy temu pożegnać. Jedyny plus jest taki, że były to drzewka na tyle młode, by można je było wykopać razem z korzeniami i przenieść gdzieś indziej. Tak oto „moje” drzewa stoją teraz pod cudzymi oknami. Ja natomiast zyskałam parking. Ponieważ powietrze nie jest wystarczająco obrzydliwe, a ulice w okolicy wystarczająco oblężone, trzeba dostawić jeszcze trochę samochodów.
Czytaj dalej „Walka o ulice. Jak odzyskać miasto dla ludzi, Janette Sadik-Khan i Seth Salomonow”
