Z notatek pisarzyny: Luty ’20

Co za udręka. Nic mi nie idzie zgodnie z planem – ustanawiam dla siebie deadline’y, a potem ich nie dotrzymuję, znowu mam rozgrzebane za dużo rzeczy na raz i nie mogę się skupić… marzec miał się zacząć zupełnie inaczej.

W lutym dowiedziałam się, że moje opowiadanie pisane w styczniu nie zostało przyjęte do czasopisma. Oh well, żyje się dalej, zwłaszcza że podrzucono mi inny konkurs, do którego moje opowiadanie świetnie pasowało tematyką, także zdążyłam je już ponownie wysłać. Niech żyje recycling tekstów! 😉

Poza tym męczyłam się z nowym opowiadaniem o Zbyszku. Termin na nie był do końca lutego, ale potem został przesunięty do końca marca, co zadziałało prawdopodobnie na moją niekorzyść, bo bym się spięła i je napisała w lutym, a tak to straciłam reszki wątłej motywacji i będę z nim walczyć co najmniej połowę marca. Albo bym się nie wyrobiła. Tak czy siak, 1 marca byłabym wolna.

Tym samym mój plan, by się skupić na szydełkowaniu, robieniu riserczu do powieści i sprzątaniu domu znów się przesuwa. Pisanie tak ma, że bardzo mnie blokuje i uniemożliwia skupienie się na innych czynnościach czy nawet ich zaczęciu, bo wiecznie czuję presję, że się na pewno z niczym nie wyrobię, że dziś nie mam na coś czasu… zresztą 2020 rok na razie jest strasznie chaotyczny i pełen wydarzeń, co mnie niesamowicie męczy i utrudnia funkcjonowanie.

Także jestem w lesie. Mam nadzieję, że do połowy marca znajdę z niego wyjście, bo potem chciałabym też posadzić pomidory. Pewnie koty mi nie rozkopią, ale trudno, spróbować muszę. I będę mogła przez jakiś czas nie pisać.

Przypominam też, że w lutym i marcu na stronie Nagrody Zajdla można zgłaszać swoje kandydatury do tego wyróżnienia! Nie żebym coś sugerowała, ale napisałam nie najgorsze opowiadanie w zeszłym roku…

Podoba ci się moja pisanina blogowa lub prozatorska?

Śledź mnie na Facebooku,

obserwuj na Instagramie,

zajrzyj na Twittera.

Chcesz wesprzeć moją twórczość? Grosza daj pisakowi na Ko-fi.