CampNaNoWriMo kwiecień 2019 – tydzień drugi: krok do przodu, dwa do tyłu

I tak oto zleciał drugi tydzień Campa, połowa czasu za nami, teraz już tylko z górki. Brzmi trochę przerażająco, biorąc pod uwagę, jak dużo mam jeszcze do zrobienia…

Tydzień nie zaczął się wybitnie, bo walczyłam z bólem pleców. Jak się później dowiedziałam, walczyłam zupełnie nie tak jak powinnam, czym tylko pogorszyłam sytuację (przytaszczenie do domu dwudziestokilowej paczki z kocim żwirkiem też raczej nie pomogło…). W środę nastąpiło ostateczne załamanie, na szczęście Małż znalazł mi świetną nową fizjoterapeutkę, która postawiła mnie na nogi (dosyć dosłownie, bo chodziło mi się ciężko).

Niestety pomiędzy cierpieniem a leżeniem i kurowaniem się niewiele znalazłam miejsca na pisanie :/ Mimo to nie jestem całkowicie załamana. Udało mi się porobić trochę riserczu, co sprawiło mi sporo frajdy, ale ostatnio risercz w ogóle wydaje mi się dosyć przyjemny. Udało mi się też, i to jest najważniejsze, zrobić redakcję dwóch pierwszych scen – poprawiłam różne nieścisłości, dodałam nowe elementy, nadałam im w miarę ostateczny kształt, a postaci dostały imiona. Dopisałam też trochę rzeczy, które w sumie nie są bardzo potrzebne, ale chciałam, żeby budowały świat/klimat. Poza tym mam wrażenie, że narzekania bohaterki ma bycie singielką i słabą sytuację rodzinną dobrze się wpasują w ogólne poczucie beznadziei, które jest dla tekstu bardzo ważne.

I ponieważ cel mam niski, a wcześniej pisałam więcej niż wymaga dzienna norma, udało mi się nie spaść pod kreskę!

Zaczynam więc sobie w głowie poprawiać scenę numer trzy. Na jutro plan mam taki, żeby nadrobić zlecenie, bo chciałam sporo załatwić w ten weekend, a w końcu prawie nic nie tknęłam. Mam nadzieję, że będę miała siłę zrobić wszystko co chcę, to wtedy we wtorek będę mogła wrócić do opowiadania!