Z notatek pisarzyny: Czerwiec 2018

Udręka. Tym słowem najlepiej można opisać moje czerwcowe pisanie.

Na razie napisałam dość

W zasadzie cały miesiąc męczyłam się z redakcją jednego tekstu. Walczyłam z nim w tempie jednego akapitu na dwa dni, ale pchała mnie na przód myśl, że Creatio Fantastica przyjmuje teksty do 30-tego, więc trzeba się pośpieszyć. Dla pewności sprawdziłam jeszcze ich stronę internetową, a tam co? Przedłużenie terminu do końca lipca. Jakby mi na złość, bo odebrało mi to resztki motywacji. Tak źle jednak nie jest, bo tekst nawet dałam radę skończyć, tylko jest za długi o parę tysięcy znaków… będę go więc w pierwszym tygodniu lipca ciąć, a potem to już naprawdę wakacyjna przerwa od pisania.

Wbrew pozorom nagły spadek motywacji do pisania wcale nie jest czymś dziwnym. Wpisuje się doskonale w mój rytm pracy – przez kilka miesięcy walę w klawisze jak szalona, aż w końcu zużywam całą energię i muszę się zregenerować. A od stycznia pracowałam bardzo intensywnie – pięć opowiadań skończyłam i rozesłałam (plus jedno starsze), szóste właśnie kończę, po drodze zaplanowałam dwa, które mogłabym pisać w ramach najbliższego NaNoWriMo, a jak skończę przymusowy urlop, to aż nie wiem, w co ręce włożyć, bo mam już w głowie parę kolejnych projektów proszących się o zainteresowanie. I jeszcze ostatnio postanowiłam trochę systematyczniej prowadzić blog – jeśli jeszcze nie zauważyliście, posty ukazują się teraz w poniedziałki i czwartki. Chyba że pisarskie odpoczywanie przełoży się też na blog, sama jeszcze nie wiem.

Efekty tych wysiłków będziecie mogli podziwiać na jesieni. Jak pójdzie dobrze, to w postaci więcej niż jednego opublikowanego opowiadania, na co, jak myślę, są duże szanse. Także trzymajcie kciuki. (Wiem, że już któryś kolejny raz się odgrażam, że coś w końcu opublikuję, ale wiecie, jak to jest…)

Na razie robię na drutach. To czynność bardzo uspokajająca i przyjemna. W przeciwieństwie do pisania, mogę też jednocześnie dziergać i oglądać Netfliksa. Same plusy. Poza tym wybieram się też na Polcon do Torunia (kto będzie? Kto chce się spotkać? Rączki w górę!). I czytam.

Czytam w tempie ekspresowym!

Bałam się, że nie zdążę na czas przeczytać wszystkich pozycji nominowanych do Nagrody im. Zajdla, tymczasem osiągnęłam w tym miesiącu zaskakujące tempo 1 pozycji na tydzień! No dobra, jedną jeszcze kończę, ale to i tak szybciej niż bym się po sobie spodziewała, należę niestety do czytaczy powolnych. Widać jak się nie pisze, to ma się nagle czas czytać. (Tylko błagam nie polecajcie mi po raz pięćdziesiąty audiobooków, jestem wzrokowcem, IT AIN’T GONNA HAPPEN.) Zresztą o planach i postępach więcej mówiłam tutaj.

Teraz tylko zobaczymy, czy twórcze zmęczenie utrzyma się aż do końca miesiąca, czy też może pod koniec lipca zamelduję, że siły odzyskałam znacznie szybciej, niż się spodziewałam i coś zaczęłam. 😉

PS. Jak widzicie, odkryłam uroki Canva.com, także będę was teraz zamęczać popisami graficznej nieudolności. Przynajmniej zarzuciłam cytatem z dzieła, nad którym pracuję, żeby nie było, że tylko o pisaniu opowiadam, a nawet jednego słowa nie pokażę. Także możliwe, że teraz będzie więcej fragmentów.