Także ten. Nie był to rok czytelniczo wybitny. Przeczytać miałam tradycyjnie książek 30, udało się zaledwie 16. Nie ma jednak większego sensu płakać nad minionym rokiem, skoro zaczął się nowy. Było jak było, powody nieczytania były różne, a czasem na drodze stawało… czytanie. Odkąd dorobiłam się prenumeraty „Polityki” co prawda jestem z wydarzeniami z kraju i ze świata na bieżąco, ale za to ogólna depresja i defetyzm mi się od tej wiedzy pogłębiły. A gdy mi źle, to zwykle brak mi sił do czytania. Poza tym przekopanie się przez cały numer zwykle zajmowało mi koło tygodnia – co oznaczało, że ledwo kończyłam bieżące wydanie, a już pojawiało się następne. I tak czasu na książki jakoś brakło. Można więc powiedzieć, że czytałam w 2017 roku wbrew pozorom bardzo dużo, tylko nie to, co miałam w planach. Natomiast jedna rzecz szczególnie pomagała mi złapać dobry czytelniczy rytm – wyzwania na Habitice. Był taki bardzo dobry moment w roku, gdy codziennie o w miarę stałej porze czytałam przez minimum pół godziny. Niby mało, a pchało mnie na przód przed książkowe zaległości zaskakująco skutecznie. Poza tym lubię rytm, lubię powtarzalność. Byłoby dobrze w 2018 roku do tego wrócić. Ale zanim o 2018, spójrzmy jeszcze na szybkie streszczenie tego, co w 2017 przeczytałam. Tytuły rozłożyły się dosyć równo pomiędzy beletrystykę a literaturę faktu – 9 do 7. Jeśli sięgałam po powieści to raaaczej lżejsze, choć też po raz pierwszy sięgnęłam po Atwood ( z którą muszę się jeszcze kiedyś bliżej zapoznać), a także nadrobiłam Słowo „las” znaczy „świat”, co mnie cieszy wielce, bo to jedna z tych książek le Guin, które wywarły na mnie największe wrażenie. Jeśli chodzi o literaturę faktu, to rozrzut jest tu zaskakująco duży. Od formuły jeden przez religię do urbanistyki. Styczeń Przeminęło z wiatrem, Margaret Mitchell Luty Bóg urojony, Richard Dawkins Marzec Mark Webber. Moja Formuła 1 Maj Pokój światów, Paweł Majka Duchologia polska. Rzeczy i ludzie w latach transformacji, Olga Drenda Czerwiec Wojny przestrzeni, Paweł Majka Lipiec Zatopić „Niezatapialną”, Anna Hrycyszyn Opowieść Podręcznej, Margaret Atwood Sierpień Żyj jak rolnik. 100 sposobów jak żyć w zgodzie z naturą, Niklas Kämpargård Słowo „las” znaczy „świat”, Ursula K. le Guin Wrzesień X. Antologia opowiadań fantastycznych, autorzy różni Język miast, Deyan Sudjic Problem trzech ciał, Cixin Liu Październik Ciemny las, Cixin Liu Książka. Najpotężniejszy przedmiot naszych czasów zbadany od deski do deski, Keith Houston Dwie rzeczy się w 2018 roku nie zmienią – będę kontynuować wielkie nadrabianie le Guin oraz krążyć w okolicach Karakteru. Mam kilogramy ich książek, których jeszcze nie przeczytałam, a na pewno wydadzą jeszcze więcej ciekawych pozycji w tym roku… Za to odniosłam już pierwszy mały sukces, bo właśnie skończyłam zbiór opowiadań le Guin „Wszystkie strony świata”. Oby reszta roku też poszła tak dobrze.